Het is een voorrecht om in 'Urinetown' te plassen

Paris McCarthy als Little Sally en Adam Kozlowski als Officer Lockstock repeterenParis McCarthy als Little Sally en Adam Kozlowski als officier Lockstock repeteren 'Urinetown' in het Judy Bayley Theatre van UNLV. Jade Payton als Hope Cladwell, midden, zit vastgebonden in een stoel tijdens het groepsnummer 'Snuff That Girl' tijdens een generale repetitie van het Nevada Conservatory Theatre van 'Urinetown'.

We kennen allemaal de waterproblemen van Zuid-Nevada.

Maar nu Urinetown in de stad is, lijken ze niet zo erg.

Je kunt immers nog steeds gebruik maken van een casinotoilet zonder dat je vooraf een ante hoeft te doen.



Dat is meer dan we kunnen zeggen voor de stedelijke dystopie die wordt afgebeeld in de Nevada Conservatory Theatre-productie van Urinetown, die vanavond een run van twee weekenden opent in het Judy Bayley Theatre aan de Universiteit van Nevada, Las Vegas.

Het stuk, dat het tienjarig jubileumseizoen van NCT afsluit, speelt zich af in een door droogte geteisterde metropool waar het watergebruik wordt gecontroleerd door een kwaadaardig monopolie, de Urine Good Company.

Privétoiletten zijn verboden om water te besparen en de UGC te verrijken.

Oh, hadden we al gezegd dat Urinetown een musical is?

Om precies te zijn, Urinetown is een muzikale satire - een Tony-winnende muzikale satire.

shows zijn nu geopend in vegas

Verwacht gewoon niet Some Enchanted Evening te horen terwijl het zijn komische verhaal van uitgedroogde levens weeft.

It's a Privilege to Pee lijkt er meer op.

wat is susan boyle netto waard?

Dat specifieke in-your-face deuntje, geleverd door de stalen Penelope Pennywise (Joan Sobel), biedt de volgende verklaring aan ongelukkige zielen die wanhopig op zoek zijn naar het smerige openbare toilet dat bekend staat als voorziening nr. 9.

Ik beheer het enige toilet in dit deel van de stad, zie je, dus als je moet gaan, moet je door mij, zingt Pennywise. Het is een voorrecht om te plassen. Water is tegenwoordig goud waard, geen badkamers meer zoals vroeger. Je komt hier en betaalt een vergoeding voor het voorrecht om te plassen.

Maar Pennywise's assistent, de heldhaftige (en toepasselijk genaamde) Bobby Strong (Jordan Bondurant), heeft andere ideeën, wat hem ertoe aanzet een gratis opstand te leiden. (Elke gelijkenis met vurige jonge helden die opstanden leiden in musicals als Les Miserables is, naar we vertrouwen, verre van toeval.)

Zoals de filosofische straatjongen Little Sally (Paris McCarthy) opmerkt, is het een slecht onderwerp voor een musical en dat geldt ook voor de titel.

Tim Bennett, die NCT's Urinetown regisseert en choreografeert, smeekt om anders te zijn.

De show zelf is prachtig geschreven, hysterisch grappig en speels, zegt Bennett. Het is politieke satire, maar het is simpele politieke satire. Het is meer een kwestie van mensen zichzelf laten onderzoeken en hoe ze met elkaar omgaan in de wereld.

Dat is een proces dat gemakkelijker is gemaakt, voegt hij eraan toe, omdat de show echt ieders perspectief doorkruist. Ze laten niemand onbevredigd.

Geen hebzucht-is-goede UGC-baas Caldwell B. Cladwell (Nate Bynum). Niet zijn starre dochter Hope (Jade Payton), een alumna van de duurste universiteit ter wereld, die zich natuurlijk verscheurd voelt tussen de liefste papa en de onstuimige Bobby Strong. En zeker niet officieren Lockstock en Barrel (Adam Kozlowski, Alan Dronek), belast met het arresteren van degenen die de mictiebeperkingen van Urinetown durven te trotseren.

Ondanks de satirische neiging van de musical, is het geenszins een zwaar politiek standpunt, zegt Bennett. Het steekt iedereen op een speelse manier uit.

En tijdens het proces draait Urinetown de rollen om voor zijn personages - en zijn publiek.

Bennett beschrijft de boodschap van de show als heel, heel duidelijk en doelbewust aan de oppervlakte, maar merkt op dat wat mensen zal verbazen is dat de boodschap die je denkt te krijgen niet de boodschap is die je krijgt.

Uiteindelijk wordt de schijnbaar voor de hand liggende boodschap van de show op zijn kop gezet, voegt hij eraan toe, en je zegt tegen jezelf: 'Oh, wauw - dat had ik niet verwacht.'

Dat waren misschien ook geen Tony Awards-stemmers, die Urinetown in 2002 erkenden voor het boek van Greg Kotis en de muziekscore, met teksten van Kotis en muziek en teksten van Mark Hollman. (Broadway-regisseur John Rando nam de derde Tony van de show mee naar huis.)

Urinetown begon zijn theatrale leven niet op Broadway, maar op het New York International Fringe Festival in 1999; het speelde Off-Broadway in de zomer van 2001 en verhuisde in september naar Broadway, de opening werd vertraagd door de aanslagen van 11 september.

hoeveel verdient Jeremy Wade per aflevering

De show werd naar verluidt geïnspireerd door Kotis 'ervaringen als backpacker-met-een-budget in Europa, waar hij een pay-per-use-toilet tegenkwam.

Omdat het boek en de partituur van Urinetown satire zijn en geen parodie, wordt het heel eerlijk gespeeld, zegt Bennett. We spelen het zoals het is geschreven, en de nuchtere toon contrasteert met de gekte van de situatie.

Deze productie is de tweede volwaardige muzikale productie die Bennett in Las Vegas opvoert; de eerste was Mandalay Bay's langlopende The Lion King.

In tegenstelling tot die show, waar het materiaal al was gegenereerd, betekent deze productie dat we beginnen met een kaal script, zegt de regisseur. Er is veel meer ruimte om van de grond af aan te creëren.

Hoewel Urinetown nauwelijks het budget heeft waar de door Disney gesteunde Lion King van genoot, voelt dat niet beperkend, zegt Bennett.

wat doet phil donahue nu?

Voor een deel komt dat omdat hij al lang wilde werken met Nevada Conservatory Theatre, dat hij beschrijft als een soort verborgen juweeltje in Las Vegas.

Neem contact op met verslaggever Carol Cling via ccling@
reviewjournal.com of 702-383-0272.


Voorbeeld

Urinestad

20.00 uur 3-4 mei, 14.00 uur 5 mei; ook 20.00 uur 9-11 mei, 14.00 uur 12 mei

Judy Bayley Theater, Universiteit van Nevada, Las Vegas, 4505 S. Maryland Parkway

$ 20- $ 30 (895-2787, pac.unlv.edu)